Φροντίζουμε να είναι ο ναός ανοιχτός και περιποιημένος όσες ώρες μπορούμε καθημερινά και να είναι προσβάσιμος και σε επισκέπτες με κινητικές δυσκολίες. 

Αν η πόρτα είναι κλειστή, ζητείστε μας να την ανοίξουμε. Μπορούμε να σας πούμε όσα ξέρουμε για την εκκλησία, τη σχέση της με την Πύλη, το Κάστρο και τη γειτονιά μας.   

Χαιρόμαστε που επιτέλους, μετά από χρόνια, μπορεί να δέχεται επισκέπτες. 

Χαιρόμαστε περισσότερο επειδή όσοι έρχονται, Έλληνες και ξένοι, αισθάνονται δέος μπροστά στα σημάδια που δείχνουν την ιστορία του Κάστρου, εκείνων που το είχαν και εκείνων που το ήθελαν.

 

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ

Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη κτίσθηκε περίπου το 1470 σε επαφή με το τείχος και κοντά στην Πύλη της νότιας πλευράς του Κάστρου. Είναι αφιερωμένη στον προστάτη των Ιπποτών της Ρόδου.

Βρίσκεται στο ισόγειο μιας ιπποτικής κατοικίας, από την οποία σήμερα φαίνονται μόνο η πόρτα της αυλής και ένα παράθυρο του ορόφου. Η κοντινή Πύλη, όπως είναι φυσικό, πήρε το όνομά της από τον Άγιο Ιωάννη. Είναι όμως περισσότερο γνωστή ως "Κόκκινη Πόρτα" (για να θυμούνται οι Έλληνες όσους σκοτώθηκαν σ’ αυτήν).

Οι αλλαγές στο τείχος, τα κανόνια των πολιορκητών και η κατάκτηση της Ρόδου από τους Οθωμανούς, άφησαν σημάδια στο κτήριο και τις αγιογραφίες του. Αμέσως μετά την άλωση, οι Τούρκοι τη μετέτρεψαν σε τζαμί. Το μεγαλύτερο μέρος της εκκλησίας βρίσκεται κάτω από την πέτρινη σκάλα της οχύρωσης και τα κατεστραμένα πρόσωπα των Αγίων στους τοίχους μαρτυρούν την ταραγμένη ζωή της. Σήμερα έχουν ήδη γίνει και συνεχίζονται εκτεταμένες εργασίες αποκατάστασης του κτηρίου και των αγιογραφιών. Είμαστε περήφανοι για τη συμβολή μας. 

Το Υπουργείο Πολιτισμού μας εμπιστεύθηκε την εκκλησία του Άη Γιάννη. Φροντίζουμε να έχει τη γαλήνη που της έλειψε στα εξακόσια χρόνια της και να είναι η πόρτα της ανοιχτή για όσους θέλουν να μοιρασθούν τις μνήμες της.

Η ιπποτική κατοικία γκρεμίστηκε. Όταν η ζωή βρήκε ξανά τον ρυθμό της, τα υλικά της χρησιμοποιήθηκαν από έναν Τούρκο αγά, για να κτίσει εδώ τη δική του. 
Ο ίδιος εγκατέστησε πήλινους σωλήνες, για να φέρει νερό από πηγή που βρίσκεται έξω από το κάστρο. Το άφησε να τρέχει ελεύθερα μπροστά από το σπίτι, μέσα από το μάρμαρο μιας Ρωμαϊκής σαρκοφάγου. Έδωσε αυτό το ανεκτίμητο δώρο σε όλους τους γείτονες: Τούρκους, Έλληνες και Εβραίους.

Λένε ότι το σπίτι αυτό, ήταν πάντα ανοιχτό και φιλόξενο σε όποιον το χρειάσθηκε, όποια καταγωγή ή θρησκεία κι αν είχε.

Με την ίδια διάθεση το μετατρέψαμε σε ξενοδοχείο. Θέλουμε να αισθάνεται ο επισκέπτης μας ότι είναι πραγματικά ευπρόσδεκτος. Ότι βρίσκεται στο δικό του σπίτι.

---

Η εκκλησία κατέρρεε...

Τους πόλεμους και τους βανδαλισμούς ακολούθησαν πολλά χρόνια εγκατάλειψης. Με δουλειά και αφοσίωση η εκκλησία σταμάτησε να καταστρέφεται από τον χρόνο και τη φύση. Τώρα χρειάζεται διαρκή φροντίδα για να αντισταθεί στο βάρος των χρόνων και του Κάστρου που είναι κτισμένο πάνω της.

Οι φωτογραφίες της τελευταίας σειράς είναι από τη φάση της συντήρησης που κράτησε δύο χρόνια. Ο Χάρης και ο Κώστας είναι άριστοι ειδικευμένοι τεχνίτες της 4ης Εφορίας Αρχαιοτήτων.